کلاس های برگزار شده

حرکت از تاریکی ها به سمت نور

من هم مثل شما مصرف کننده بودم پس حال شما را درک می‌کنم، خیلی‌ها میگن ترک اعتیاد که کاری نداره !! فقط کافیه یک کم اراده داشته باشی،یکی دو روز درد می‌کشی و بعد تمام

اصلا فقط بحث اراده نیست، بحث یکی دو روز هم نیست

بحث مسیری است که شخص به درمان کامل برسد یعنی مثل بقیه آدم ها  بتواند بدون مصرف مواد زندگی کند و به کارهای روزمره بپردازند.

مصرف کننده باید قبل از اینکه دست و صورتش را بشورد باید  مواد مصرف کند که تازه مثل آدم های عادی شود

اعتقاد خیلی ها درباره اعتیاد این است که

می‌گویند اعتیاد یک مسمومیت مزمن و بیماری لاعلاج و پیش رونده است و درمانی ندارد. در صورتی که اصلا این طور نیست.  اعتیاد جایگزینی مزمن است؛ یعنی جایگزینی مواد مخدر بیرونی به جای مواد مخدر طبیعی درون بدن.

به طور ساده تر بدن ما سیستم تولید کننده مواد شبه افیونی مورد نیاز خودش است اما هنگامی که ما مواد مخدر استفاده میکنیم یعنی از بیرون مواد مخدر را وارد بدن میکنیم، در آن حالت است که دیگر کارخانه بدن تولید خود را کم کم متوقف میکند.

برای اینکه فرد مصرف کننده بتواند به تعادل زندگی برسد نیاز است که مجدداً این کارخانه راه اندازی شود. برای راه اندازی این کارخانه نیاز به عواملی است که در ادامه به آن می‌پردازیم.

بعضی از مصرف کنندگان میگویند ما که کار خاصی انجام ندادیم،فقط روزی چند تا دود زدیم ،یا یک قرص متادون میخوریم و یا هر چیز دیگر. و به گمان خود فقط کمی در جسم خود تخریب به وجود آورده اند. اما نمی‌دانند که جهان اعتیاد ،جهان ضد ارزش هاست. یعنی در دنیای تاریکی ها  زندگی میکنیم. اگر از یک مصرف کننده که به انتهای  خط رسیده است بپرسید در جهنم است یا بهشت حتما جوابش جهنم است. برای خروج از این جهنم نیاز است تا اول توبه کنیم ،توبه به معنی بازگشت است.  یعنی آن مسیر اشتباهی که در اعتیاد طی کرده ایم

را گام به گام  و قدم به قدم برگردیم. ما شاید بتوانیم مواد مصرفی خود را به سرعت قطع کنیم اما ما هیچ تغییری در خود ایجاد نکرده و ساختار درستی پایه ریزی نکرده ایم. برای همین امکان لغزش و بازگشت به اعتیاد بسیار است.

پس به جای اینکه به سرعت بخواهیم این مسیر را طی کنیم، یکبار برای همیشه و قدم به قدم پرونده اعتیاد خود را ببندیم.

پس می گوییم ما در این مسیر هستیم تا با کامیابی و سرافرازی به مقصد برسیم . ما اعتقاد راسخ داریم که باید با بدن خود مهربان باشیم و پله پله این مسیر را طی کنیم. پس نیازی نیست که به خود عذاب بدهیم.

این تفکر اشتباه رایجی است که اگر قرار است معتاد جماعت ترک کند و اصطلاحا خوب شود باید درد بکشد و این طبیعی است. اگر ما از مسیر درد به این مقصد برسیم در این جا ضمیر ناخودآگاه ما دائما در حال تصویر سازی لذت مصرف است.

و اما  ما معتقدیم فردی که به این روش ترک میکند معتاد خاموش است یعنی هیچ تغییری در رفتار و گفتار و کردار خود انجام نداده و هر روز در تلاش و مبارزه است که مصرف نکند.

مثل فردی است که بسته نگه داشتن درب اعتیاد را که به فنری وصل است، به سختی نگاه دارد و دائما برای باز نشدن آن باید تلاش مضاعف انجام دهد و با کوچکترین حرکت ممکن است این فنر آزاد شده و اعتیاد دوباره آغاز گردد.

برای این کار ما باید پله پله طبق دستور، مواد مصرفی خود را  کم کنیم که در این مسیر ما در کنار شما هستیم.

اصل خواب

در طول مسیر درمان می‌بایستی ساعت خوابمان را تنظیم کنیم .یعنی شب به راحتی بخوابیم. برای این کار باید صبح زود بیدار شویم و در طول روز اصلا نخوابیم. این یکی از اصول مهم درمان است. چون کارخانه بدن در هنگام شب مواد شبه افیونی خود را ترشح می‌کند. اعتقاد ما این است که خورشید بدن خود را به خورشید جهان وصل کنیم. هر چه شب زودتر به خواب برویم خواب کامل تری خواهیم داشت و مواد شبه افیونی به صورت کامل در بدن ترشح میشود به شرط آنکه صبح زود بیدار شویم البته ضرب المثلی است که میگوید

سحر خیز باش تا کامروا باشید

حال ما باید ساعت بیدار شدنمان را به صبح زود برسانیم و برداشت از این ضرب المثل این است که اگر انسان سحرخیز باشد مواد شبه افیونی که در بدن اوست انرژی بیشتری به انسان میدهد و اصطلاحا کامروا میشویم.

خواب یکی از مهمترین عوامل موفقیت ما در درمان است.

ما در طول مصرف تغییرات مخربی در باورهای خود به وجود آورده ایم. با ذکر یک مثال این موضوع را با هم بررسی می‌کنیم:

ما دائم الذکر مواد شدیم ،وقتی تنها می‌شدیم می‌گفتیم مصرف کنیم که تنها هستیم ،با دوستان خود بودیم می‌گفتیم حالا که با رفیق هامون هستیم حال میده که دست جمعی مصرف کنیم ،وقتی پول به دست می‌آوردیم می‌گفتیم حالا باید حال کنیم و مصرف کنیم ،وقتی بی پول می‌شدیم میگفتم بکشیم که یادمان برود که چه اوضاعی داریم.

صبح تا شب به این فکر میکردیم که چی بکشیم ،از کجا بگیریم، با کی بکشیم و پولش را چه طوری جور کنیم.